Rozporządzenie Komisji (UE) 2021/382 z dnia 3 marca 2021 dotyczące zmian w załącznikach do Rozporządzenia (WE) 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie dotyczącym higieny środków spożywczych w odniesieniu do zarządzania alergenami pokarmowymi, redystrybucji żywności i kultury bezpieczeństwa żywności

W dokumencie tym, m.in. doszedł nowy rozdział Va dotyczący redystrybucji żywności. W związku z czym, podmioty prowadzące przedsiębiorstwa spożywcze mogą redystrybuować żywność do celów darowizn żywności pod następującymi warunkami:

1)Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa spożywcze regularnie sprawdzają, czy żywność, za którą są odpowie­dzialne, nie jest szkodliwa dla zdrowia i czy jest zdatna do spożycia przez ludzi zgodnie z art. 14 ust. 2 rozporządze­nia (WE) nr 178/2002 (*). Jeżeli przeprowadzona kontrola jest zadowalająca, podmioty prowadzące przedsiębior­stwa spożywcze mogą dokonywać redystrybucji żywności zgodnie z pkt 2:

— w przypadku żywności, w odniesieniu do której stosuje się termin przydatności do spożycia zgodnie z art. 24 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 – przed upływem tego terminu; lub

— w przypadku żywności, w odniesieniu do której stosuje się datę minimalnej trwałości zgodnie z art. 2 ust. 2 lit. r) rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 – przed upływem i po upływie tego terminu;

— w przypadku żywności, dla której data minimalnej trwałości nie jest wymagana zgodnie z pkt 1 lit. d) załącznika X do rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 – w dowolnym momencie.

2) Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa spożywcze zajmujące się żywnością, o której mowa w pkt 1, oceniają, czy żywność nie jest szkodliwa dla zdrowia i jest zdatna do spożycia przez ludzi, biorąc pod uwagę co najmniej:

— datę minimalnej trwałości lub datę przydatności do spożycia, zapewniającą wystarczająco długi pozostały okres przechowywania, aby umożliwić bezpieczną redystrybucję i użycie przez konsumenta końcowego;

— w stosownych przypadkach integralność opakowania;

— właściwe warunki przechowywania i transportu, w tym mające zastosowanie wymogi dotyczące temperatury;

— w stosownych przypadkach datę zamrożenia zgodnie z sekcją IV pkt 2 lit. b) załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (**); — warunki organoleptyczne; PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 4.3.2021 L 74/5

— zapewnienie identyfikowalności zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 931/2011 (***) w przypadku produktów pochodzenia zwierzęcego.

Z kolei nowy rozdział XI a dotyczy kultury bezpieczeństwa żywności

1. Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa spożywcze uzyskują, utrzymują i przedstawiają dowody potwierdzające odpowiednią kulturę bezpieczeństwa żywności poprzez spełnienie następujących wymogów:

a)zaangażowanie kierownictwa, zgodnie z pkt 2, oraz wszystkich pracowników w bezpieczną produkcję i dystry­bucję żywności;

b) wiodąca rola w zakresie produkcji bezpiecznej żywności i angażowania wszystkich pracowników w praktyki w zakresie bezpieczeństwa żywności;

c) świadomość zagrożeń dla bezpieczeństwa żywności oraz znaczenia bezpieczeństwa i higieny żywności wśród wszystkich pracowników przedsiębiorstwa;

d) otwarta i jasna komunikacja między wszystkimi pracownikami w przedsiębiorstwie, w ramach danego działania i między kolejnymi działaniami, w tym informowanie o odstępstwach i oczekiwaniach;

e)dostępność wystarczających zasobów do zapewnienia bezpiecznego i higienicznego obchodzenia się z żywnoś­cią

2. Zobowiązania w zakresie zarządzania obejmują:

a) zapewnienie jasnego określenia ról i zakresu odpowiedzialności w ramach każdej działalności przedsiębiorstwa spożywczego;

b) utrzymanie integralności systemu higieny żywności podczas planowania i wdrażania zmian;

c) sprawdzanie, czy kontrole są przeprowadzane terminowo i skutecznie, a dokumentacja jest aktualna;

d) Zapewnienie odpowiednich szkoleń i nadzoru dla personelu; e) zapewnienie zgodności z odpowiednimi wymogami regulacyjnymi; f)zachęcanie przedsiębiorstw do ciągłego doskonalenia systemu zarządzania bezpieczeństwem żywności, w sto­sownych przypadkach z uwzględnieniem postępu naukowego, technologicznego i najlepszych praktyk.

3. Przy wdrażaniu kultury bezpieczeństwa żywności uwzględnia się charakter i wielkość przedsiębiorstwa spożywczego