Odwiedzając wsie w gminie Wręczyca Wielka mijamy małe kapliczki, które osłonięte przez wiekowe drzewa stoją dumnie w otoczeniu kwiatów.

Kiedyś były stałym elementem życia liturgicznego, służąc mieszkańcom przy okazji nabożeństw lub procesji. Dzisiaj są nieco zapomniane, bo każdy ma środek transportu i do najbliższego kościoła stało się bliżej. Ożywają w maju i czerwcu, kiedy mieszkańcy gromadzą się na nabożeństwach, śpiewają pieśni lub po prostu spotykają się na modlitwę. Wiele z tych obiektów jest starannie odnowionych, otrzymują nowe wyposażenie, często bywają zaopatrzone w monitoring, aby nikt nie dewastował lub nie okradał nawet skromnych sprzętów, obrazów czy rzeźb.

W naszej tradycji, kapliczki przydrożne powstawały w miejscach, gdzie wydarzyło się coś ważnego, nieszczęśliwego lub tragicznego. Takie miejsce upamiętniało się postawieniem krzyża lub kapliczki, dla oddalenia złego czasu wojny lub zarazy alby by uczcić czyjąś śmierć – z reguły męczeńską. Są również kapliczki lub krzyże stawiane dla uczczenia wizyty kogoś ważnego- władcy lub duchownego, który odwiedził miejscowość lub okolicę, aby świadczyła na wieki o tym wydarzeniu.

W tradycji naszego chrześcijańskiego kraju krzyż lub kapliczka to dobro wspólne, łączące nas jak wiara, język, literatura i ponad 1000 letnia historia. Dbajmy o te małe obiekty dla naszych następców.