Minimalna temperatura kiełkowania nasion pietruszki wynosi 2-3°C, a optymalna 12-22°C. Siewki i większe rośliny znoszą przymrozki do -9°C.

Często więc wysiewa się ją już w marcu, gdy tylko obeschnie wierzchnia warstwa gleby.

Czas kiełkowania nasion pietruszki jest długi. Niskie temperatury opóźniają wschody, wtedy pietruszka zaczyna kiełkować po 4-5 tygodniach, natomiast w sprzyjających warunkach (siew nasion w glebę wilgotną i ogrzaną) wschodzące rośliny mogą się pojawiać się nawet już po 20- 25 dniach od siewu.

Wymagania klimatyczno – glebowe

Pietruszka to roślina klimatu umiarkowanego. Ma mniejsze wymagania cieplne niż marchew. Najładniejsze korzenie otrzymujemy na średnich i lekkich glebach piaszczysto-gliniastych, bogatych w próchnicę, o przepuszczalnym podłożu. Na glebach ciężkich, bez możliwości nawadniania korzenie mogą się rozwidlać, natomiast na lżejszych istnieje ryzyko ocierania skórki, szczególnie w czasie zbioru przy małej wilgotności podłoża. Optymalny odczyn gleby mieści się w granicach pH 6 -7.

Wymagania wodne pietruszki są wysokie. Niedostatek wody jest przyczyną znacznego wydłużania się okresu kiełkowania nasion a same wschody są niewyrównane. Brak wody w późniejszym okresie wegetacji obniża plon ilościowo i jakościowo. Korzenie stają się cienkie a do tego rozwidlone.

Przedplony - ze względu na możliwość porażenia przez choroby oraz nasilenia występowania nicieni nie powinna być uprawiana po sobie, ani po innych warzywach korzeniowych, częściej, niż co 4 lata. Nieodpowiednimi przedplonami są dla niej rośliny pory, cebula, czosnek ziemniaki, groch, bób.

Stanowisko na oborniku nie jest wskazane ze względu na rozwidlanie się korzeni, możliwość zwiększenia porażenia przez połyśnicę marchwiankę oraz ewentualną nadmierną kumulację azotanów. Pietruszka nie jest wrażliwa na wiatry i ze względów zdrowotnych najlepiej udaje się na otwartej przestrzeni.

Gleba do uprawy pietruszki powinna mieć dobrą strukturę zapewniającą dostęp do dużej ilości powietrza. Korzenie wielu odmian rosną tak głęboko jak głęboko znajdują powietrze. Głębokie spulchnienie gleby najlepiej jest wykonać późną jesienią – orka głęboka na 25-35 cm. Wiosenne zabiegi: włókowanie, kultywatorowanie i bronowanie.

Nawożenie

Pietruszka uprawiana jest w drugim lub w trzecim roku po oborniku.

Dawki nawozów mineralnych zaleca się dostosować do aktualnej zasobności gleby, a ta określana jest na podstawie analizy gleby metodą uniwersalną. W próbie oznaczane są: azot amonowy (N-NH4) i saletrzany (N-NO₃), fosfor (P), potas (K), wapń (Ca), magnez (Mg), sód (Na), chlorki (Cl) i siarka siarczanowa (S-SO₄). Poza tym oznaczany jest odczyn gleby w wodzie (pH w H₂O), zawartość materii organicznej.

Liczby graniczne określają przedział optymalnej dla plonowania roślin zawartości
składników mineralnych w glebie. Liczby graniczne - pietruszka - dla: fosforu 40 – 60 mg na 1l, potasu 150 – 200 mg na 1l.

Dolna liczba graniczna jest to zawartość składnika w glebie, poniżej której plon rośliny maleje.
Górna liczba graniczna określa maksymalną zawartość składnika w glebie, powyżej której
plon ulega obniżeniu, a koncentracja staje się toksyczna dla rośliny, powodując pogorszenie
jakości warzyw i nadmierne zasolenie gleby.

Wymagania pietruszki w stosunku do azotu, fosforu i potasu określa się jako średnie. Nawożenie azotem - dawkę 100 - 140 kg N/ha można zastosować przedsiewnie i częściowo pogłównie, tuż przed zwarciem się rzędów.

Przy nawożeniu tradycyjnym (bez analizy), zależnie od żyzności gleby, zaleca się następujące dawki nawozów na hektar: azot (N) 100–120 kg, fosfor (P₂O₅) 80–100 kg i potas (K₂O) 160–200 kg.

Dobór odmian

Niezależnie od przeznaczenia korzeni dobra odmiana powinna odznaczać się:

- dużym udziałem plonu handlowego,

- małą skłonnością do zazielenienia korzeni

Vistula Jedna z najbardziej uniwersalnych odmian. Ponieważ jest bardzo wytrzymała i mrozoodporna, świetnie nadaje się na zbiór jesienny i zimowy, z powodzeniem może być przetrzymana w gruncie przez zimę. Bardzo plenna, lecz dojrzewa nieco później (to późna odmiana). Tworzy długie (19-22 cm), wyrównane, stożkowate lub stożkowato-wydłużone korzenie. Kremowy, jędrny i aromatyczny miąższ pokryty jest białą lub delikatnie kremową skórką. Vistula tworzy średnio bujną, ciemnozieloną nać.

Cukrowa – korzeniowa, na zbiór letni i wczesnojesienny. Korzeń krótki, o długości 14-17 cm, stożkowaty, ostro zwężający się ku dołowi o jędrnym, białym, bardzo aromatycznym miąższu i bujnej naci. Odmiana polecana do bezpośredniego spożycia – na użytek letni i jesienny. Źle się przechowuje. Pozostawiona na polu wymarza. 

Kinga –korzeniowa, odmiana późna, przeznaczona na zbiór jesienny. Korzeń stożkowaty, o gładkiej skórce ( ułatwia płukanie). Miąższ jednolitej białej barwy.   Nać średnio bujna, ciemnozielona. Polecana do bezpośredniego spożycia i długiego przechowywania ( do końca kwietnia ) ale także do zbioru pęczkowego. Zalecane też do suszu i mrożonek.

Halblange – Berlińska – jedna z odmian najlepiej znanych na polskim rynku. Późna, odporna na choroby. Korzeń długi (14-17 cm) do średnio długich, stożkowate, równomiernie zwężające się ku dołowi. Skórka szaro-biała, kora biała, walec osiowy kremowobiały. Miąższ ścisły, rzadko rdzewiejący. Korzeń jest bardzo aromatyczny. Uprawiana na użytek zimowy. Dobrze się przechowuje. Może zimować w gruncie.

Ołomuńska – późna o bardzo zdrowych korzeniach i liściach. Korzeń kształtny, długi ( 22-24 cm) równomiernie zwężający się ku dołowi. Skórka jasna i gładka. Miąższ aromatyczny, ścisły, biało-kremowy. Rośliny tej odmiany bardzo dobrze znoszą suszę i zmienne warunki atmosferyczne. Najlepiej udaje się w redlinach osiągając wysokie plony. Polecana do bezpośredniego spożycia, przetwórstwa. Bardzo dobrze się przechowuje.

Samba – odmiana późna o bardzo długim korzeniu. Skórka biała, bez ordzewień, miąższ ścisły. Charakteryzuje się dużym udziałem plonu handlowego. Przeznaczona do bezpośredniego spożycia oraz przechowywanie.

Alba – średnio późna, plenna odmiana. Korzeń w kształcie wydłużonego stożka o białej skórce. Miąższ aromatyczny, biały, nieciemniejący. Odmiana jest odporna na brunatnienie korzeni i choroby przechowalnicze. Przeznaczona do bezpośredniego spożycia, dłuższego przechowywania, mrożenia i suszenia.

Lenka - średnio późna, zbiór można przeprowadzić dopiero jesienią. Uprawiana na użytek zimowy. Długo i dobrze się przechowuje. Korzeń o średniej długości, 16 - 20 cm i dość szeroki u góry. Skórka jest gładka lub mało chropowata, żółtawa, otacza miąższ o białym kolorze i charakterystycznym, wyraźnym aromacie. Odmiana nie wykazuje skłonności do wybijania w nać i pędy kwiatostanowe.

Uprawa na redlinach

To obecnie najczęściej stosowaną metodą uprawy pietruszki, zwłaszcza w produkcji towarowej. Jest ona szczególnie polecana przy produkcji odmian o długich korzeniach, zwłaszcza na glebach zwięźlejszych. Zaletą tej metody jest większy i lepszy jakościowo plon, ponieważ korzenie są dłuższe i bardziej kształtne a ich zbiór jest łatwiejszy.

Wysokość redlin wynosi 20-25 cm a szerokość ich grzbietu 20-30 cm. Wykonuje się je bezpośrednio przed siewem nasion. Na każdej redlinie wysiewa się zwykle 2 rzędy nasion odległe od siebie o 6-8 cm lub czasami 3 rzędy, a wtedy odległość między nimi wynosi 3-4 cm. Głębokość siewu 1-3 cm.

NORMA WYSIEWU

• 000.000 nasion na 1 ha
• 1,5 – 2,0 kg/ha - uprawa na rynek
• rozstawa przy uprawie na redlinach 67,5cm

Pietruszka a allelopatia przy uprawie współrzędnej w ogrodzie

+++ Pietruszkę uprawia się wspólnie z czosnkiem, nagietkiem i aksamitką, która chroni jej korzenie przed nicieniami. Pietruszka wzmacnia aromat róży.

---- Nie toleruje się z koprem ogrodowym.

+++ Pietruszka korzeniowa przyciąga pożyteczne owady błonkoskrzydłe, złotooki, owady rączycowate (pasożytują w gąsienicach szkodliwych motyli), owady omomiłkowate żywiące się mszycami.

Źródło: wykład Ekologiczna uprawa pietruszki - Dr inż. Beata Studzińska, Radom 2020r.

             Uprawa warzyw- M. Orłowski, E. Kołota, Szczecin 1993r.

             Katalog odmian Połączona Polska Hodowla PlantiCo, Polan, Spójnia

             www. warzywa.pl

           Ustalanie potrzeb nawozowych – warzywa OSCHR